Yaka - Pepetela

Powieść Pepeteli – uczestnika walk zbrojnych o niepodległość Angoli i wykładowcy socjologii – to pasjonująca saga ukazująca panoramiczny obraz wydarzeń, które ukształtowały Angolę od XIX-wiecznej kolonii karnej, poprzez niewolnictwo, powstania Afrykańczyków i wywłaszczenie rdzennej ludności z ziemi.
Po tym, jak ojciec głównego bohatera, skazany za morderstwo, zostaje przesiedlony z Portugalii do Angoli, rodzina Semedo z każdym pokoleniem coraz bardziej splata swoje losy z Czarną Angolą. Kolejom ich życia, wojnom i narodzinom nowego narodu przygląda się czujnie Yaka – mityczna statua jednego z ludów rdzennych, której wolę Alexandre Semedo usiłuje za wszelką cenę rozszyfrować. Powieść Pepeteli – nagrodzona w 1986 roku Angolską Narodową Nagrodą Literacką – dzięki mistrzowskiej polifonicznej narracji obnaża mechanizmy kształtowania się narodów, obrazuje, wokół jakich elementów tożsamości oraz rzeczywistości społecznej mogą się one skupiać.

OPINIE O KSIĄŻCE:
Wykorzystując sagę rodzinną jako strategię narracyjną, Pepetela przeprowadza analizę społeczeństwa kolonialnego i reinterpretuje historię Angoli, oddając głos wszystkiemu, co zostało przemilczane i przesłonięte przez oficjalną historiografię portugalską. – Donizeth Aparecido dos Santos, „Organon”

„Yaka” to prawdziwe ćwiczenie etnohistoryczne, ponieważ przekazuje i reinterpretuje wspomnienia i mity, pozwalając społeczności wyobrazić sobie swoją przeszłość i wykorzystać ją do aktualizowania i wzmocnienia swojej tożsamości. – Alexandra Santos, „Oxford Research Encyclopedia of African History”

Doskonałe studium mentalności kolonisty i jego walki o zrozumienie i stanie się częścią nowego świata. Świetnie napisane i bardzo wnikliwe dzieło. – Eugene M. Baer, „Humanities and Social Sciences”.

O AUTORZE:
Pepetela, właśc. Artur Carlos Maurício Pestana dos Santos (ur. w 1941 r.) – angolski pisarz i socjolog, laureat wielu zagranicznych nagród literackich i odznaczeń, w tym Prémio Camões – najbardziej prestiżowego wyróżnienia w kręgu literatury portugalskojęzycznej (1997). Honorowany także w Angoli, mimo twórczości zawierającej krytykę jej władz: w 2002 r. otrzymał Prémio Nacional de Cultura e Artes (Narodową Nagrodę Kultury i Sztuki), a w 2005 r. Medalha de Mérito Cívico (Medal Zasługi Obywatelskiej). Choć wywodzi się z rodziny białych osadników o portugalskich korzeniach, w latach 60. i 70. ubiegłego wieku uczestniczył w walkach antykolonialnych przeciwko Portugalii w zbrojnych szeregach Ludowego Ruchu Wyzwolenia Angoli (MPLA). Był wiceministrem edukacji w pierwszym rządzie niepodległej Angoli (1975–1982) oraz wieloletnim profesorem socjologii Uniwersytetu Agostinho Neto w Luandzie. Uchodzi za jednego z kreatorów tożsamości narodowej współczesnej Angoli.